۰
plusresetminus
من، ترانه و ۲۰ سال بازیگری
سینماایده آل؛ بازیگران زیادی را در دنیای سینما می شناسیم که از کودکی و نوجوانی جلوی دوربین رفته و در جوانی به ستاره های محبوب تماشاگران تبدیل شده اند. از الیزابت تیلور و درو باریمور تا پگاه آهنگرانی، گلشیفته فراهانی و ترانه علیدوستی که این آخری با نخستین فیلم خود سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر را از آن خود کرد.

بازیگری با کارنامه ای درخشان که امروز بیست و دوم دی ماه تولد سی و هفت سالگی اش را جشن می گیرد. به همین بهانه، نگاهی کوتاه به سه فیلم شاخص او که به تازگی بازی در فیلم «اورکا» ساخته سحر مصیبی را به پایان رسانده می اندازیم. با امید به اینکه این بازیگر گزیده کار پس از مدتی دوری پنج ساله از سینما بار دیگر به روزهای اوج خود بازگردد.

♦️«من ترانه 15 سال دارم»
رسول صدرعاملی برای ایفای نقش ترانه از نابازیگران زیادی تست گرفت تا اینکه به فرزند فوتبالیست قدیمی و خوشنام ایران «حمید علیدوستی» رسید. ترانه علیدوستی، آن لازم برای رفتن جلوی دوربین سینما را داشته و نقش ترانه تمامی مختصات لازم برای دیده شدن را در خود داشت. در این بین چند لحظه فوق العاده نیز در بازی او در این فیلم به چشم می خورد که برای مثال می توان به سکانس حضور ترانه در کلاس مدرسه اشاره کرد که تکان خوردن جنین را حس کرده و شعف خاصی در صورتش به چشم می خورد.

♦️«چهارشنبه سوری»
روحی را می توان مهمترین شخصیت این فیلم به حساب آورد که چه در پیشبرد قصه و چه در گره گشایی پایانی نقشی کلیدی دارد. علیدوستی هم برای رفتن در قالب این نقش، خود را به ما به ازاهای واقعی نقش اش نزدیک کرده و ریزه کاری هایی هم به آن اضافه کرده تا شخصیت فوق شکل بگیرد. برای مثال به سکانس رفتن او به آرایشگاه همسایه و نگاه های کنجکاوانه اش توجه کنید که چرخش ظریف روحی به سمت زن آرایشگر را با خود به همراه دارد.

♦️«درباره الی»
شاه نقش سینمایی ترانه علیدوستی در سومین همکاری مشترک با اصغر فرهادی که در آن شخصیت «الی» را جان بخشیده است. مهمترین شخصیت فیلم که تنها نیمی از فیلم حضور فیزیکی داشته اما سایه سنگینش تا انتها حس می شود. شخصیت مرموز و پیچیده ای که تماشاگر را به قضاوت درباره خود فرا خوانده و در آخر در وضعیتی گنگ و مبهم به سمت درب های خروجی سالن هدایت می کند. ترانه علیدوستی بدون هیچ تردیدی بهترین انتخاب برای ایفای نقش الی بوده که تمامی وجوه مختلف نقش را از کار درآورده و یکی از پایه های موفقیت همه جانبه فیلم به حساب می آید. سکانس ما قبل از غرق شدن او در دریا در حالی که بادبادکی را به آسمان فرستاده و خنده کودکانه ای چهره اش را پوشانده، جزو بهترین لحظات بازی اوست که تمامی وجوه متناقض الی در آن به چشم می خورد. https://cinemaideal.ir/vdca1.ne449nukk5.html
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما