بازی ها، بخشی از آداب و رسوم کشورهای مختلف و مناطق گوناگون آن به حساب می آیند که در گذر زمان محفوظ مانده و نسل به نسل حفظ شده است. ایران نیز با تاریخ و فرهنگی غنی و چند هزارساله، از این قاعده مستثنی نبوده و بازی های مختلفی در آن رواج داشته که برخی از آنها همچنان حفظ شده است.

«گل یا پوچ» یکی از آنها است که بازی ساده، پرهیجان و در عین حال فاقد هزینه است که می تواند مدت زیادی آدم های مختلف را سرگرم سازد. 

پلتفرم فیلیمو با تکیه بر همین جذابیت حفظ شده، دست به تولید مسابقه ای با همین عنوان زد که سری نخست آن با استقبال گرم مخاطبان مواجه شد. حال پس از مدتی، فیلیمو سری جدید آن با میزبانی تازه و سروشکلی متفاوت تر در اختیار مخاطبان خویش قرار داده است.

در قسمت نخست سری دوم، شرکت کنندگان در قالب دو گروه سه نفره روبروی یکدیگر قرار گرفته و مسابقه آغاز می شود. با این تفاوت که مسابقات به شکل لیگ برگزار شده و هر گروه باید پنج راند با رقبای خود مبارزه کند. در نهایت هم یک گروه به جایزه یک و نیم میلیاردی دست پیدا می کند.

کری خواندن، جزو لاینفک مسابقاتی از این دست است که در گل یا پوچ به یکی از عوامل جذابیت آن تبدیل شده است.

از طرف دیگر، نویسندگان گل یا پوچ برای هر یک از شخصیت ها با توجه به شغل و کاراکترشان، یک بک استوری طراحی کرده که جالب به نظر می رسد. برای مثال هم می توان به یکی از شرکت کنندگان که به لحاظ ظاهری شباهت هایی با مارادونای مشهور دارد، اشاره کرد که طول مسابقه با لقب دست خدا «لقب ماردونا» صدا زده می شود.

در سریال نخست، «مهران مدیری» به خوبی مسابقه را هدایت کرده و دخالت به اندازه ای در آن داشت. «صابر ابر» نیز همین مسیر را ادامه داده و تنها با این تفاوت که صمیمیت بیشتری با شرکت کنندگان به خرج داده و جاهایی که باید به آن تعلیق می بخشد. 

در آخر می توان به طراحی صحنه جذاب مسابقه با استفاده از فضای تهران قدیم اشاره کرد که اشاره ابر به مرتضی احمدی و تقدیم برنامه نخست او به عنوان یک تهرونی قدیمی، آن را کامل کرده است.

سپیده خان محمدپور 
عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران