این روزها و در پی درگذشت عزت‌الله مهرآوران، سکانسی از سریال «می‌خواهم زنده بمانم» با بازی این بازیگر فقید، به همراه بابک کریمی بارها در فضای مجازی بازنشر داده شده و دست به دست می‌شود. این سکانس که به واسطه موقعیت شخصیت‌ها در جریان داستان، از همان ابتدا غم و شادی را توأمان داشت، حالا با از دست دادن عزت‌الله مهرآوران در واقعیت، دردناک‌تر از قبل دنبال می‌شود.
در همین راستا خبرنگار ایسنا گفت‌وگویی با بابک کریمی، دیگر بازیگر این سکانس به یادماندنی داشته است که این روزها در خارج از کشور به سر می‌برد. او در بخش‌هایی از این مصاحبه می گوید: «عزت‌الله مهرآوران آدم حاضر جواب و شریک بسیار همراهی بود. بازی در کنار این بزرگوار شانس خوبی بود. رقصمان در سریال «می‌خواهم زنده بمانم»، غم و شادی را با هم داشت. «می‌خواهم زنده بمانم» از لحاظ روانی به زندگی شخصی‌ام کمک کرد.»
آنچه در ادامه می‌خوانید مشروح گفت‌وگو با بابک کریمی، بازیگر نقش همایون در سریال «می‌خواهم زنده بمانم» است.
کریمی درباره حس و حال پارادوکسیکالی که در سکانس رقص سریال «می‌خواهم زنده بمانم» همراه با عزت‌الله مهرآوران ایجاد شد، می‌گوید: بله، درست است؛ درواقع غم و شادی در آن سکانس با هم بودند که کمی در بافت داستان بود. دیگران را نمی‌دانم ولی من از تجربه خودم حرف می‌زنم. دورانی که سریال را می‌ساختیم، برای من بنا به دلایلی در زندگی خصوصی‌ام، روزهای خوشی نبودند؛ به همین خاطر چهار قسمت بیشتر از سریال را تماشا نکردم و دیگر نتوانستم ببینم. چون هر بار که می دیدم یاد پشت صحنه آن روزها می‌افتادم که یادآور دوران خوبی در زندگی شخصی برایم نبود.
کریمی خاطرنشان می‌کند: آن روزها به‌خصوص در صحنه‌های رقص، دقیقاً این دوگانگی را در دل خودم داشتم؛ چون از یک طرف دلم خون و پر از غم و اندوه بودم از طرفی باید می‌آمدم سر صحنه و آنجا ما یک رقص جشن تولد و بعد رقص دیگری داشتیم که این اتفاق یک تضاد عجیبی ایجاد می‌کرد. در واقع می‌توانم بگویم شادی که در سکانس رقص «می‌خواهم زنده بمانم» حاکم بود، آن روزها کمی به من کمک می‌کرد تا حال روحی‌ام بهتر شود و شب که به خانه می‌آمدم حس می‌کردم کمی سبک‌تر شده‌ام.

بازیگر «می‌خواهم زنده بمانم» سپس درباره اینکه در زندگی واقعی‌اش چقدر به شخصیت «همایون» نزدیک است یا از آن فاصله دارد؟ اینگونه می‌گوید: اینکه چقدر شخصیت همایون حقی به من شبیه بود، من آن زمان هم یک پُست در صفحه شخصی‌ام نوشتم. معمولاً در کارهایم این منم که باید به شخصیتی که آن‌ را بازی می‌کنم، تبدیل شوم ولی این بار عکس این ماجرا اتفاق افتاد؛ یعنی همایون حقی شد بابک‌ کریمی! به همان دلیلی که گفتم به لحاظ حسی و عاطفی روزهای آسانی برایم نبود به همین خاطر احساسات خودم، همایون حقی را گرفتند و مال خود کردند. درواقع سکوت‌ها، تنهایی‌هایش در سلول زندان، دیالوگ‌هایش با همسرش و خیلی ماجراهای دیگر، خودم بودم؛ البته خارج از اینکه در سریال من راننده کامیون بودم، ولی شغلم چیز دیگری است اما از نظر جنسی خیلی مشترکات با هم داشتیم و حس می‌کنم نتیجه پایان داستان، سند حس و حال خودم بود؛ ضمن اینکه اول قرار نبود اینطور باشد و در طول کار این طور شد و درواقع یکسری اتفاقات افتاد که همایون حقی شبیه من شد و این امکان را داد تا من خودم را با نقش تخلیه کنم. «می خواهم زنده بمانم« به لحاظ روانی به من خیلی کمک کرد.
کریمی در ادامه صحبت‌هایش یاد عزت‌الله مهرآوران را زنده می‌کند و از باهم بودنشان در سریال «می‌خواهم زنده بمانم» می‌گوید: من تا به حال با زنده‌یاد مهرآوران کار نکرده بودم و فقط در فیلم‌های مختلف ایشان را دیده بودم؛ بنابراین این سریال، خیلی برخورد جالبی برایم بود چون ایشان آدم بسیار شوخ، بافرهنگ، حاضر جواب و مهمتر از همه شریک همراهی بود؛ یعنی ما واقعاً با گروهی که کار کردیم نه فقط مقابل دوربین بلکه در پشت صحنه هم یک وابستگی و همبستگی عجیبی میانمان ایجاد شد که تا آخرین روز کار هم ادامه داشت؛ این در حالی است که معمولاً در همکاری‌های آخر به‌خصوص در آثار درازمدت همه به نوعی از خستگی و کلافگی به خون همدیگر تشنه می‌شوند، به‌خصوص که ماجرای کرونا حاکم بود اما «می‌خواهم زنده بمانم» برای همه ما خیلی خوب بود.